In de afgelopen dertig jaar zijn IT-afdelingen zich steeds beter gaan organiseren. De cowboycultuur is ondertussen op de meeste plaatsen wel verdwenen, zeker in de grotere oganisaties. Toen ik in 1989 als programmeur begon bij een ziektekostenverzekeraar werd daar al jaren gewerkt aan een standaard systeemontwikkelingsmethode, met bijbehorend proces, maar eind jaren negentig van de vorige eeuw heb ik binnen een farmaceutische multinational nog vele discussies gevoerd over het belang van zo’n standaard methode. Die zou namelijk ten koste gaan van de creativiteit van de ontwikkelaar.
Deze whitepaper is geschreven door Erik van der Heijden van Implan.
Mijn redenering dat het effectiever is om die creativiteit binnen een standaard methode te gebruiken om goede technische oplossingen te ontwikkelen, dan om allemaal een individuele aanpak voor systeemontwikkeling te bedenken, vond in eerste instantie nauwelijks gehoor. Maar onder andere gedwongen door de inzet van geautomatiseerde ontwikkeltools als Oracle Designer, is het er uiteindelijk ook bij die farmaceutische organisatie wel van gekomen. En ook standaard procesmodellen als eerst ITIL en later mondjesmaat ook ASL deden er hun intrede.
